Ang sarap pakinggan: mga halakhak
tawanan, mga hagikhik, mga sigaw
Sa t'wing magbibiro sa amin ang mabait
At minamahal naming Tiyo Kadyo...
 |
| Bulag si Kupido |
Nagdiriwang ng kaniyang kaarawan
Sa mundo, na kaniyang kinalakihan
Bakas sa kaniyang mukha ang ligaya...
Kahit sa kaniyang mga mata’y may luhang
Nalalaglag, masaya siyang naglambing
Nakisama sa kaniyang mga pamangkin
Na masayang naghaharutan sa isa't isa...
Kasabay ang halimuyak ng masasarap
Na pagkaing niluluto ng aming Tiyahin
Ang masarap at nakakagutom na amoy
Ay umalingasaw sa buong kabahayan...
Dumating ang tanghaling tapat
Ang pagkain ay handa na para sa lahat
May sari-saring hugis, bango at kulay
Naghihintay sa lamesa na sila'y lapain...
Nguni’t sa hindi inaasahan ng lahat
Ang ihip ng hangin ay biglang lumakas
Mga alon sa dalampasigan na dati’y tahimik
Hindii mapigil at sabay-sabay na umawit...
Habang pinagmamasdan ko sila
Ang hanging amihan ay naki-isa
Pati mga dahon ng kamatsili'y nakiliti
Sa t’wing hahalik sa kanilang mga labi..
Ayaw ko na sanang balikan ang nakaraan
Nguni’t hindi ko ito maaaring iwasan
Sa t'wing darating ang 14 ng Pebrero
Alaala ng aming Tiyo'y buhay sa aming puso...
Sa gitna ng kasiyahan ay dumating ang bisita
Si Kupido na may tangan-tangang gintong pana
Sa kan'yang pagtudla'y tinamaan ang aming Tiyo
Sanhi ng paghinto ng buhay niya sa mundo!
No comments:
Post a Comment